Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

Συντριβή

Συντετριμμένοι από τον ξαφνικό, παράλογο, άδικο και άκαιρο θάνατο στις 23 του Μάη 2009, λίγες μέρες πριν κλείσει τα 34 χρόνια του, Δημήτρη, φίλου και αδελφού μας, εμπνευστή αυτού του blog,δεν είχαμε τη δύναμη ούτε καν να ανακοινώσουμε το χαμό του. Νιώθουμε χρέος μας ωστόσο να ευχαριστήσουμε τους γιατρούς του ΚΥ Αίγινας Κώστα Κουζούπη και Γιούλη Χατζηαλεξιάδη και τη νοσηλεύτρια Όλγα Λιούλιου για τη βοήθεια και συμπαράσταση τους εκείνες τις ώρες της συμφοράς. Σάββατο απόγευμα και ο γιατρός Κ. Κουζούπης, αν και εκτός υπηρεσίας, έτρεξε να προσφέρει τη βοήθεια του, αλλά εις μάτην. Όπως διαπιστώθηκε ήταν ήδη αργά.
Οι ελλείψεις του ΚΥ Αίγινας για άλλη μία φορά φάνηκαν έντονα. Σάββατο 7 η ώρα το απόγευμα δεν υπήρχε οδηγός για το ασθενοφόρο. Και κάτι ακόμη προς προβληματισμό: Όταν καλείται ο εφημερεύων γιατρός να επισκεφθεί επείγον περιστατικό και κουβαλάει μαζί του το θαυματουργό βαλιτσάκι με τα ακουστικά, τον οξυγονομετρητή (συγνώμη αν η ορολογία δεν είναι η πρέπουσα) και τα απαραίτητα φάρμακα και ενέσεις άμεσης αντιμετώπισης του περιστατκού, δεν είναι πρωταρχικό εργαλείο ο φορητός απινιδωτής για τα καρδιακά επεισόδια, όπου η διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου μετριέται με δευτερόλεπτα;Από ότι μαθαίνουμε δεν προβλέπεται, λέει, για τα πρωτοβάθμια όργανα περίθαλψης όπως τα Κέντρα Υγείας. Και πως αποτιμάται αυτό σε ζωές; 2000-4000 Ευρώ που κοστίζει ένας απινιδωτής είναι σημαντικότερα από εκατοντάδες ανθρώπινες ζωές που πιθανόν θα σωθούν στο νησί μας;
Οι νεφροπαθείς συμπολίτες μας κραυγάζουν για τα προβλήματα τους. Μην υπογράφετε μόνο, πάρτε θέση με προτάσεις για δράσεις.